adj.

ԱՐԻՒՆԱԲՈՒՂԽ կամ ԱՐԻՒՆԱԲՈՒԽ. Ուստի արիւնն բղխէ, կամ որ բղխէ եւ հոսէ զարիւն.

Ծաղկալից լինին յարիւնաբուղխ վտակաց. (Եղիշ. ՟Ը։)

Սատակեցեր զգիշախանձ ցա՛նկ արիւնաբուխ առիւծն. (Վրք. ոսկ.։)